Vorig jaar heb ik een keer een elandje gemaakt, zo vlak voor de kerst, erg schattig. Ik kon er nooit een plekje voor vinden, maar wegdoen is geen optie! (je weet wel hoe dat gaat, mijn eerste projectje wat gelukt was, nu kan ik er geen afstand van doen)

Nu staat hij me op m’n hobbykamertje telkens aan te lachen! Maar ik heb een nieuw klusje voor hem gevonden, hij mag m’n speldjes vasthouden!

Hij doet zijn werk erg serieus, maar met een glimlach!